Als je het de gemiddelde radioamateur vraagt, zal hij voor buizen kiezen vanwege zijn karakteristieken. In de vroegere transceivers zaten buizen in de eindtrap, maar het nadeel is dat buizen niet zonder een relatief zware hoogspanningstrafo gaan. Dat maakt de buis als eindtrap wat minder praktisch dan een transistor. Een transistior eindtrap moet weliswaar ook gevoed worden, maar dat kan weer met een lichtgewicht schakelende vloeding,
De buis vergeeft het je snel als je een keer teveel instuurt of met een slechte SWR werkt. Zo heb ik zelf eens een uur lang met een BV131 zitten zenden terwijl de SWR dik boven de 3 zat. Geen centje pijn...
Dat RM steeds meer transistor eindtrappen produceert zegt niets. Dat kan ook een prijsafweging zijn om concurrerend te blijven. Kijk je naar de "grote" amateurmerken, dan zie je daar nog steeds buizen, en dat zal wel even zo blijven ook.
Wil je voor een basiseindtrap, ga dan voor buizen, alleen al vanwege de degelijkheid.
Overigens, de grootste buis ter wereld, de watergekoelde Eimac 8974, levert 1500 kW oftewel anderhalfmiljoen watt!